بررسی رابطه مؤلفه های فرهنگی با ارتقاء زنان در مشاغل مدیریتی (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب)

در حال حاضر نیمی از افراد هر جامعه را زنان تشکیل می دهند و حضور و مشارکت آنان در عرصه‏های مختلف اجتماعی تابعی از فرهنگ و باورهای عمومی جوامع می باشد. امروزه در عرصه نظر و یا تئوری همواره بر حضور فعال زنان در عرصه های مختلف جامعه و نیز در فرایند توسعه تاکید می شود، اما در عمل اوضاع بر منوال دیگری پیش می رود. عدم رشد زنان در محیط های کاری و این موضوع که زنان در ساختارهای اداری و سازمانی کمتر به مناصب بالاتر می رسند و نردبان قدرت و ارتقاء در پله های بالایی تنها مردان را در بر می گیرد، جزء آن قوانین نانوشته ای است که پر رنگ تر و قوی تر از قوانین حاکم عمل می کند و علی رغم بهبودهایی که در سال های اخیر در این موضوع به وجود آمده است، گویی به صورت یک فرهنگ درآمده است و چه بسیار زنانی که با داشتن لیاقت، مهارت، تحصیلات و تجربه در روابط بوروکراتیک، غربال می‏شوند و گویی همواره سقفی شیشه ای در سازمان ها برای زنان وجود دارد که مانع از ارتقاء آنها در سازمان ها می شود. این سقف شیشه ای را می‏توان به درستی همان عوامل فرهنگی دانست که گرچه طور ملموس دیده نمی شوند، امّا حضور موثرش انکار ناشدنی است. با توجه به این موضوع و رشد فزاینده تمایل زنان به اشتغال و رشد تحصیلات و مهارت های انسانی، ذهنی و فنی آنها و رشد و تقویت جامعه زنان، و نیز گرایش به قرار گرفتن در موقعیت‏های برابر مردان، شناسایی، تحلیل و بررسی این موانع فرهنگی که همه ریشه در ذهن و برنامه ریزی ذهنی دارند ضروری است. در این تحقیق بر آنیم تا به بررسی برخی از این عوامل فرهنگی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب بپردازیم.